Pauline@Jaa-design23

 

Ik help professionals om zakelijke teksten te produceren waar lezers met plezier informatie uit opdoen. 

De moeilijkste taak voor schrijvers

Het is de moeilijkste taak voor een schrijver: zich verplaatsen in degene voor wie hij schrijft. Toch is dat de basis voor een effectieve tekst, want elke beslissing die je als schrijver neemt komt voort uit het beeld dat je hebt van de lezer (of uit het ontbreken daarvan).

De lezer als uitgangspunt

Ik help op drie manieren om teksten te produceren waarin de lezer nadrukkelijk in beeld is:

1. U wilt effectieve teksten, ik train in lezersgericht schrijven

Schrijven is denken, vaak ook nog met collega’s en leidinggevenden samen. Geen wonder dat in dit complexe proces de lezer de sluitpost is. Terwijl zoveel gewonnen kan worden door de lezer centraal te stellen – ook voor de schrijver.

Schrijvers die zich verplaatsen in wat hun lezers nodig hebben, nemen de beste beslissingen over inhoud, structuur en vorm. Ze werken sneller en doelgerichter. Maar dat vergt wel specifieke vaardigheden.

Ik train schrijvers om zich met gemak te verplaatsen in degene voor wie ze gaan schrijven. Empathie met de lezer, meteen al in het begin van het schrijfproces, leidt tot een opmerkelijk zakelijke uitkomst: een effectieve tekst, die ook nog eens zonder onnodige vertraging en frustratie tot stand komt.

2. U brieft mij over de inhoud, ik schrijf voor de lezer

Mensen in organisaties zitten vaak diep in de materie waarover ze moeten schrijven. Dan is je verplaatsen in de lezer lastig, zeker als die lezer veel minder weet, of veel minder belang stelt in het onderwerp.

In zulke situaties is het verrassend doelmatig om een professionele schrijver inhoudelijk te briefen, en die vervolgens de tekst te laten schrijven. Zo kan de aandacht meteen naar de lezer gaan, zonder eindeloze rondes met versies die niemand durft te deleten, maar die duidelijk niet voldoen.

Deze methode is bijzonder geschikt wanneer het om andere genres gaat dan je zelf gewend bent te schrijven: een publieksfolder, een populair-wetenschappelijk artikel, een kort overzicht van argumenten. Uitbesteden leidt dan snel tot een lezersgerichte tekst.

3. U levert een versie, ik bewerk voor de lezer

Er kunnen ook goede redenen zijn om zelf eerst een versie op papier te zetten. Schrijven is een manier om gedachten te ontwikkelen, en schrijfprocessen in organisaties zijn vaak bedoeld om overeenstemming te bereiken over de boodschap.

Alleen vertoont de versie die uiteindelijk op tafel ligt dan wel de sporen van het denk- en schrijfproces. En de lezer heeft daar uiteraard geen boodschap aan: die wil de uitkomst weten en de onderbouwing kunnen wegen. Hij hoeft niet te weten welke kronkelwegen zijn bewandeld.

Daarom is een bewerking vaak onontbeerlijk: pas dan komt de lezer in beeld. Helaas schiet zo’n bewerking er nog weleens bij in, of wordt hij gedaan door iemand die toch nog te zeer gehecht is aan de bestaande versie.

Dan kan juist een relatieve buitenstaander, iemand die snel doorziet wat nodig is om de tekst toegankelijk te maken, van grote waarde zijn. Ik ben er goed in om van een ingewikkeld document een tekst te maken die precies overbrengt wat u wilt, voor het publiek waarvoor die bedoeld is.

 

Ervaring

Onderzoekend, open, creatief en communicatief: dat zijn de eigenschappen van waaruit ik werk. Als trainer, redacteur en schrijver herken ik in complexe situaties de grote lijnen, maar ik heb ook een goed oog voor veelzeggende details. Ik vind het belangrijk om analytische scherpte te combineren met mildheid en humor.

Klanten

Sinds 1994 werk ik als zelfstandig trainer, redacteur en tekstschrijver. Ik leer mensen analytisch denken, en help ze bij een efficiënter schrijfproces en effectievere teksten. Ook bewerk ik teksten, of ik schrijf ze in opdracht.

 

Een greep uit mijn opdrachtgevers in het domein van de zorg: de Raad voor de Volksgezondheid en Zorg, de Raad voor Maatschappelijke Ontwikkeling, Ziekenhuis de Tjongerschans, Elkerliek Ziekenhuis, Achmea, Faculteit Farmacie in Leiden, de Gezondheidsraad, Santeon, Martini Ziekenhuis Groningen.

 

Ook heb ik onder meer gewerkt voor: de Raad van State, het Ministerie van Infrastructuur en Milieu, het Ministerie van Buitenlandse Zaken, de Arrondissementsrechtbank Amsterdam, de Douane in Rotterdam, provincies, accountancykantoren.

 

Werkgevers

Van 2001 tot 2009 was ik senior wetenschappelijk redacteur bij de Gezondheidsraad. Daar adviseerde ik Voorzitter en Algemeen Secretaris over communicatie, bewerkte ik adviezen voor het Ministerie van VWS en begeleidde ik de secretarissen die deze adviezen schreven. Sinds ik voor meer vrijheid heb gekozen, doe ik nog geregeld opdrachten voor de raad.

 

In diezelfde periode gaf ik twee keer een semester werkcolleges aan de Universiteit Leiden. Van 1987 tot 1993 was ik verbonden aan de Universiteit van Amsterdam, waar ik doceerde en promoveerde op een proefschrift over argumentatie. Daarvoor gaf ik vijf jaar les aan de Universiteit Leiden. Ik doceerde ook aan Hogeschool Utrecht, en verzorgde trainingen via SICSAT en Vergouwen Overduin.

 

Andere activiteiten

Als schrijver heb ik tal van lezingen gegeven over mijn werk. Ik spreek graag en gemakkelijk. Ik zat vier jaar in de jury van de Debutantenprijs, twee jaar in de jury van de VPRO Bob den Uyl-prijs, en in de jury van de Anna Bijns-prijs. Geregeld publiceer ik, naast romans en non-fictie, verhalen of artikelen.

 

Ik ben tutor bij de online creative writing academy EDITIO, sta als spreker in het bestand van Winston Speakers, en geef jaarlijks workshops creative writing in Griekenland. In 2013 volgde ik een opleiding Narratieve Therapie in Gent.

 

Publicaties

Wetenschappelijk

Als wetenschapper schreef ik een tiental artikelen, een proefschrift (How can you say that? Rhetorical questions in argumentative texts, 1993) en, samen met een collega, twee handboeken: Het schrijven van betogen (1989) en de remake: Hoe schrijf ik een betoog? Handleiding voor overtuigen met tekst (2013).

 

Literair

In 1999 verscheen bij de Arbeiderspers mijn eerste roman Zuiderkruis, geschreven na een lange wereldreis. Van dit boek werden 130.000 exemplaren verkocht.

 

Daarna publiceerde ik nog vijf romans. De laatste twee waren historische romans waaraan veel onderzoek voorafging. In 2010 verscheen En het vergeten zo lang, over het tragische leven van de eerste Nederlandse echtgenote van de Chileense dichter en Nobelprijswinnaar Pablo Nerdua. In 2012 zag Soerabaja het licht: een Indische familiegeschiedenis, gebaseerd op gebeurtenissen in mijn eigen familie.

 

Afgelopen najaar verscheen mijn eerste literaire non-fictie: De hond als medemens, Dierenliefde in tijden van welvaart. Het boek is aan zijn vijfde druk. In juni publiceert de Arbeiderspers mijn volgende boek: Museumbezoeking, Waarom wij naar musea gaan. Ook dit is een autobiografische, sociologische exploratie. Intussen ben ik weer bezig aan een roman, die voor volgend jaar op stapel staat.